Squid Game: Είναι ο καθρέφτης της κορεατικής οικονομίας;

Ο Lee Chang-keun, ένας εργάτης της κορεατικής εταρείας Ssangyong Motors, ταυτίστηκε λίγο παρπάνω με ο Squid Game, μια σκληρή και βίαιη δραματική σειρά του Netflix που παρουσιάζει ενήλικες να συμμετέχουν σε μια σειρά από παιδικά παιχνίδια με σκοπό να απαλλαγούν από δυσβάσταχτα οικονομικά χρέη.

Η σειρά έχει καθηλώσει το παγκόσμιο κοινό από την πρεμιέρα της το Σεπτέμβριο και έγινε γρήγορα η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της πλατφόρμας. Έχει προκαλέσει μουρμούρες στην Νότια Κορέα, καθώς εστιάζει στις συνέπειες του προσωπικού οικονομικού χρέους, την φθίνουσα αγορά εργασίας και την ανισότητα των εισοδημάτων, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από την οικονομική αστάθεια των τελευταίων δύο δεκαετιών.

Στο δυστοπικό και τρομακτικό σκηνικό του Squid Game, ο Lee Chang-keun είδε τον εαυτό του στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή Seong Gi-hun, έναν απολυμένο εργάτη που προέρχεται από μια «διαλυμένη» οικογένεια και αντιμετωπίζει προβλήματα εθισμού στον τζόγο και συναντά την αποτυχία σε κάθε προσπάθεια να ορθοποδήσει επαγγελματικά.

Ο Seong , έπειτα από τον ξυλοδαρμό του από συλλέκτες χρέους, συμφωνεί να πωλήσει τα όργανά του για να απαλλαχθεί από το χρέος του, όμως ξαφνικά δέχεται μια πρόσκληση να συμμετάσχει σε έξι παραδοσιακά παιδικά παιχνίδια για να κερδίσει 38 εκατομμύρια δολάρια.

Ο Seong πρέπει να αντιμετωπίσει εκατοντάδες άλλους παίκτες που βρίσκονται στην ίδια θέση οικονομικά με εκείνον , με στόχο να είναι ο τελικός νικητής, με τους χαμένους του κάθε γύρου να βρίσκονται αντιμέτωποι με τον θάνατο.

Εγείρει κρίσιμα ερωτήματα γύρω από το μέλλον μιας από τις πιο πλούσιες οικονομίες της Ασίας. Πλέον, άτομα που μιλούσαν για το «Θαύμα του ποταμού Χαν», τώρα κάνουν λόγο για την «Κόλαση του Joseon», μια σαρκαστική αναφορά σε ένα ιεραρχικό βασίλειο που κυβερνούσε στην Κορέα πριν τον 20ο αιώνα.

«Κάποιες σκηνές είναι δύσκολο να τις παρακολουθήσεις» λέει ο Lee Chang-keun , ο οποίος αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες και υπέφερε κατάθλιψη, όταν η εταιρεία του χρεωκόπησε και απέλυσε αυτόν και άλλους 2.600 υπαλλήλους.
Έπειτα από άπειρες διαμαρτυρίες , πορείες και δικαστικούς αγώνες ο Lee και αρκετοί άλλοι επέστρεψαν στην δουλειά τους, όμως πολλοί από τους συναδέλφους τους δεν ξέφυγαν ποτέ από την οικονομική δυσπραγία, με πολλούς από αυτούς να οδηγούνται στην αυτοκτονία.

Μάλιστα ο Lee δυσκολευόταν να βρει δουλειά σε άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες , καθώς του είχε δοθεί ο τίτλος του εργατικού ακτιβιστή.
Το 2016, μια μελέτη από πανεπιστημιακούς ερευνητές διαπίστωσε πως τουλάχιστον 28 απολυμένοι εργάτες της Ssangyong Motors πέθαναν είτε επειδή αυτοκτόνησαν είτε επειδή υπέφεραν από σοβαρά προβλήματα υγείας.

Το Squid Game είναι ένα ακόμα δείγμα των Κορεατικών δημιουργιών που έχει επηρεαστεί από την οικονομική κατάσταση της Κορέας. Ένα παράδειγμα είναι τα Οσκαρικά «Παράσιτα», που «ξεσκέπασαν» το παρασκήνιο της επιτυχημένης Κορεατικής οικονομίας, μέσα από μια συγκλονιστική σκηνοθεσία και την ωμή βία.

Το Netflix πρόσφατα τουίταρε πως η σειρά έφτασε τους 111 εκ. θαυμαστές παγκοσμίως, καθιστώντας το την πιο δημοφιλή σειρά της πλατφόρμας.
Η ταχεία ανάκαμψη της κορεατικής οικονομιάς μετά τον πόλεμο του 1950-53 ήταν υποδειγματική – από την ανάδυση της Samsung μέχρι και την επιτυχία της K-Pop- όμως εκατομμύρια κορεατών αρχίζουν και αμφισβητούν αυτή την μονόπλευρη ανάδειξη της επιτυχίας.

«Υπάρχουν παντού προβλήματα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων σε οικονομικό επίπεδο , όμως οι δημιουργοί της Νότιας Κορέας θέτουν αυτό το ζήτημα στο επίκεντρο με πιο τολμηρό τρόπο» λέει ο σκηνοθέτης Im Sang-soo. Στο Squid Game ενδεικτικά, τα προβλήματα του πρωταγωνιστή Seong έχουν ξεκινήσει δέκα χρόνια πριν τα γεγονότα της σειράς, και την απόλυσή του από την μυθοπλαστική εταιρεία Dragon Motors, μια έμμεση αναφορά στην Ssangyong, που κυριολεκτικά σημαίνει «Double Dragon».

Εκατοντάδες εργάτες συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες το 2009, όταν κατέλαβαν ένα εργοστάσιο της Sangyong αλλά δέχθηκαν επίθεση και ξυλοδραμό από μέλη της αστυνομίας που εστάλη για να καταστείλει την διαμαρτυρία.

Η βιαίη διένεξη είχε πολλούς τραυματίες και περιστατικά που έχουν ενσωματωθεί στο σκηνικό της σειράς. Στη σειρά, Seong έχει πολλά φλάσμπακ από τον θάνατο ενός πρώην συναδέλφου από την αστυνομία, την ώρα που αναζητά συμμάχους στο παιχνίδι. Όμως, όσο περνάνε τα επεισόδια, συνειδητοποιεί πως ο κάθε διαγωνιζόμενος κοιτάει μόνο τον εαυτό του, εφόσον αυτή η τακτική τους δώσει την δυνατότητα να απαλλαχθούν από τα χρέη.

Άλλα θέματα που εστιάσει η σειρά

Όπως αναφέρει το AP η σειρά εστιάζει και σε άλλα θέματα. Όπως την περίπτωση του Ali Abdul, ενός αδήλωτου εργάτη από το Πακιστάν, με κομμένα δάχτυλα από ένα εργατικό ατύχημα και ένα αφεντικό που αρνείται να τον πληρώσει, με τη σειρά να προχωρά σε ένα έμμεσο σχόλιο για τις κακομεταχείριση ανθρώπων από φτωχότερες χώρες της Ασίας, καθώς και την ψυχρή αδιαφορία των αφεντικών, που αγνοούν τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες εργάζονται τα φθηνά εργατικά χέρια που προσλαμβάνουν.

Άλλη περίπτωση είναι αυτή της Kang Sae-byeok, μια πρόσφυγα από την Βόρεια Κορέα που έζησε όλη της της ζωή στους δρόμους και ψάχνει απεγνωσμένα χρήματα για να βγάλει τον αδερφό της από το ορφανοτροφείο και να βοηθήσει την μητέρα της να δραπετεύσει από τον Βορρά.

Πάρα πολλοί Κορεάτες καταφεύγουν πολύ συχνά στα δάνεια με στόχο να ανελιχθούν κοινωνικά, σε μια εποχή μάλιστα που οι καλές προοπτικές σε θέσεις εργασίας είναι πολύ λίγες. Έτσι κάνουν πολύ συχνά αμφισβητούμενες επενδύσεις με πολύ ρίσκο. Το χρέος των νοικοκυριών έχει ξεπεράσει τα 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, που συνδυάζεται με μεγάλα ποσοστά υπογεννητικότητας στη χώρα.
Η αναπάντεχη επιτυχία του Squid Game είναι μετά βίας λόγος να πανηγυρίζει η χώρα, λέει ο δικηγόρος Se-Jeoung Kim μέσα από την στήλη του σε εφημερίδα της Σεούλ.

Ο Kim Jeong-wook, ένας εργάτης της Ssangyong Motors , που δούλεψε για αρκετά χρόνια με τον Lee Chang-keun, δήλωσε πως δεν μπορούσε να προχωρήσει πέρα από το πρώτο επεισόδιο της σειράς: «Ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία για μένα».