

Παρά τις διπλωματικές προσπάθειες χρόνων, η «ειρήνη» στο Βιετνάμ τελικά «επιβλήθηκε» με την κατάκτηση του Νότου από τους κομουνιστές τον Απρίλιο του 1975. Κάτι δεν είχε παέι καλά... Το τραπέζι δεν πατούσε και στα τέσσερα πόδια...


Το 1975, στις 30 Απριλίου, «πέφτει» η Σαϊγκόν. Ο Λαϊκός Στρατός του Βιετνάμ είχε περικυκλώσει την πρωτεύουσα του Νοτίου Βιετνάμ και στην πόλη όλοι περίμεναν γενικευμένη και άμεση επίθεση.

Ο Ντάγκλας Χέγκνταλ δεν είχε ταξιδέψει ποτέ ανατολικότερα από το περίπτερο της θείας του και δυτικότερα από το σπίτι της… Κι όμως έκανε ολόκληρες τις ΗΠΑ να μιλούν γι’ αυτόν!

Κάθε πόλεμος είναι βρώμικος κι ελεεινός. Και οι σημαίες δεν έχουν καμιά σημασία. Ο «πολιτισμός» του πολέμου είναι μόνο ο θάνατος. Στο Μι Λάι του Βιετνάμ η Αστερόεσσα κυμάτισε πάνω από το αίμα εκατοντάδων αμάχων. Για να μην ξεχνάμε…
